Ως χρόνιος πόνος, ορίζεται ο πόνος που εξακολουθεί να υπάρχει, πέρα από το χρονικό όριο επούλωσης μίας κάκωσης και συνήθως δεν μπορεί να προσδιορισθεί η αιτία του. Κάθε πόνος που παραμένει για χρονικό διάστημα 2-3 μηνών από το ερέθισμα που τον προκάλεσε θεωρείται χρόνιος πόνος. Είναι ένας «παθολογικός πόνος» και θεωρείται από μόνος του «νόσημα» και έχει πολλές συνιστώσες.

Είναι συνέπεια δυσλειτουργίας του κεντρικού νευρικού συστήματος και συνοδεύεται από σημαντικές μεταβολές στις νευρικές οδούς των επώδυνων ερεθισμάτων.

Οξύς και χρόνιος πόνος, μπορεί να προέρχονται από σωματικούς ή σπλαχνικούς ιστούς , επιφανειακούς ή βαθύτερους. Σε έναν ασθενή μπορεί να συνυπάρχουν διαφορετικά είδη πόνου (τις περισσότερες φορές ο πόνος είναι μικτός).