Πραγματικά περιστατικά στο ιατρείο μας
28.10.2019
1. Χρόνιος πόνος στον αυχένα
Άνδρας ηλικίας 47 χρόνων επιχειρηματίας, ήρθε στο ιατρείο μας παραπονούμενος για έντονο πόνο στον αυχένα και την πλάτη καθώς και για έντονο πονοκέφαλο, τα τελευταία δέκα χρόνια. Το τελευταίο έτος, η κατάσταση είχε επιδεινωθεί, και έκανε κατάχρηση αντιφλεγμονωδών, παυσίπονων και μυοχαλαρωτικών φαρμάκων, χωρίς αποτέλεσμα. Επιπρόσθετα, είχε κάνει αρκετές φυσικοθεραπείες, και shiatsu με πολύ πρόσκαιρα αποτελέσματα. Η μαγνητική τομογραφία εγκεφάλου και αυχένα, ήταν εντός φυσιολογικών ορίων (ο ασθενής είχε υποβληθεί σε μαγνητικές σε προγενέστερο έλεγχο).
Από το ιστορικό του ασθενούς, δεν υπήρχε κάποιος τραυματισμός στο παρελθόν, δεν γυμναζόταν καθόλου, ενώ εργαζόταν πολλές ώρες καθημερινά και επί σειρά ετών, σε καθιστική θέση με χειρισμό ηλεκτρονικού υπολογιστή, και αρκετό stress. Από την κλινική εξέταση διαπιστώθηκε έντονος μυϊκός σπασμός στους μυς του αυχένα, τους τραπεζοειδείς, και τους μύες της πλάτης, ενώ είχε και αρκετά σημεία πυροδότησης ( trigger points) σε όλες τις παραπάνω μυϊκές ομάδες. Αρχίσαμε συνεδρίες με βελονισμό (ο ασθενής δεν ήθελε να λάβει καμία φαρμακευτική αγωγή, ούτε από του στόματος, ούτε σε ενέσιμη μορφή). Εφαρμόστηκε επιφανειακός και εν τω βάθη βελονισμός, βελονισμός στα σημεία πυροδότησης (dry needling), καθώς και ηλεκτροβελονισμός. Παράλληλα, έγινε διαδερμική ηλεκτρική διέγερση του πτερυγίου του αυτιού και τοποθετήθηκαν ημιμόνιμες βελόνες και σποράκια βακάριας, τα οποία αλλάζαμε κάθε δύο εβδομάδες.
Ένιωσε διαφορά ήδη μετά την πρώτη συνεδρία ( “νιώθω ότι έχουν μαλακώσει οι μύες μου” ανέφερε στο δεύτερο ραντεβού μας). Μετά από πέντε συνεδρίες, μας ανέφερε 50% βελτίωση. Συνολικά κάναμε 16 συνεδρίες, (δύο φορές την εβδομάδα), ο ασθενής αποκαταστάθηκε, σταμάτησε την χρήση φαρμάκων, και άρχισε να βάζει και θεραπευτική άσκηση στην καθημερινότητα του (Pilates δύο φορές την εβδομάδα), όπως του προτάθηκε από εμάς, και αισθάνθηκε πολύ ανακουφισμένος.
Ο ασθενής αυτός μας “ξαναενόχλησε” στο ιατρείο μετά από τρία χρόνια γιατί, όπως μας είπε χαρακτηριστικά, “άρχισε λίγο να με τσιμπάει ο αυχένας”, που όμως δεν είχε καμία σχέση με τον πόνο της πρώτης φοράς. Κάναμε πέντε επαναληπτικές συνεδρίες, και ο ασθενής αποκαταστάθηκε πλήρως.
2. Χρόνιος πόνος στην μέση
Γυναίκα 64 ετών, ήρθε στο ιατρείο μας για έναν πολύ έντονο πόνο στη μέση της, που της είχε αλλάξει όλη την καθημερινότητα. Ο πόνος ήταν στην περιοχή της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης αριστερά, στο ύψος του Ο2 έως Ο5 σπονδύλου. Ο πόνος άρχισε ένα χρόνο πριν έρθει σε μας, και κορυφώθηκε τους επόμενους έξι μήνες με αφορμή ένα πολύ δυσάρεστο γεγονός (απώλεια στενού συγγενικού προσώπου). Ο πόνος ήταν πολύ έντονος σε όλες τις κινήσεις και αλλαγές της θέσης του σώματος, αλλά πιο έντονος ήταν στην ανύψωση του ποδιού κατά την βάδιση. Είχε δοκιμάσει τα πάντα: απλά αναλγητικά, αντιφλεγμονώδη, μυοχαλαρωτικά ( από του στόματος και ενέσιμα), οπιοειδή , φυσικοθεραπείες, βελονισμό, χειροπρακτική, οστεοπαθητική. Το εντυπωσιακό ήταν όταν μας είπε ότι έχει επισκεφθεί 25 ορθοπεδικούς. Από τον τελευταίο ορθοπεδικό μάλιστα είχε ενημερωθεί για την Neural Therapy, ο οποίος της είπε ότι το πρόβλημα της δεν έχει ορθοπεδικό αίτιο.
Στο ιατρείο μας προσήλθε σε άσχημη κατάσταση, δεν μπορούσε ούτε να καθίσει αλλά ούτε και να σταθεί όρθια, με αποτέλεσμα να κάνει μικρά και αργά βηματάκια, στηριζόμενη στον τοίχο, ενώ είχε έντονο προσωπείο πόνου, λόγω των επώδυνων κινήσεων.
Από το ατομικό της αναμνηστικό, αναφέρει τρεις επεμβάσεις:
- Αμυγδαλεκτομή σε ηλικία 11 ετών
- Δισκεκτομή (ενδοσκοπικά), στους σπονδύλους Ο3-Ο4 και Ο4-Ο5 πριν από έξι χρόνια
- Αφαίρεση ευμεγέθους λιπώματος στην πλάτη πριν από δώδεκα χρόνια
Από το στοματογναθικό σύστημα, η πανοραμική ακτινογραφία έδειξε:
- Χρόνια περιοδοντίτιδα
- Αρκετά απονευρωμένα δόντια, τα οποία επιπρόσθετα έφεραν και αλλοιώσεις στο οστό, ενώ ένα από αυτά είχε πολύ έντονη αλλοίωση και ο οδοντίατρος με τον οποίο συνεργαζόμαστε, θεώρησε ότι πρέπει να αφαιρεθεί.
- Χρόνια οστίτιδα της γνάθου
Η πρώτη συνεδρία ήταν πολύ δύσκολη, γιατί όλες οι κινήσεις ήταν πολύ επώδυνες και δεν μπορούσε να γίνει ούτε σωστή κλινική εκτίμηση. Η πρώτη υπόθεση εργασία που έγινε, είναι ότι στην ασθενή αυτή, υπήρχαν Πεδία Διαταραχής, που αποσταθεροποιούσαν την αυτορρύθμιση για πολλά χρόνια, ενώ η “σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι” , ήταν το έντονο συναισθηματικό stress, που βίωσε η ασθενής, με αποτέλεσμα να εκδηλωθεί αυτός ο δυνατός πόνος, σε ένα ευένδοτο για την ασθενή σημείο. Με βάση αυτή την υπόθεση προχωρήσαμε στην πρώτη συνεδρία, η οποία ήταν αρκετά δύσκολη για την ασθενή , αλλά και για εμάς.
Στην πρώτη θεραπεία λοιπόν έγιναν εγχύσεις με προκαίνη σε όλα τα Πεδία Διαταραχής ( ουλές αμυγδαλεκτομής, αφαίρεσης λιπώματος στην πλάτη, δόντια), καθώς και τοπικά στο σημείο του πόνου, αλλά και μεταμερική θεραπεία πάλι με τη χρήση προκαίνης. Η ασθενής έφυγε κάπως ανακουφισμένη, αλλά γενικά ο πόνος εξακολουθούσε να βρίσκεται σε υψηλά επίπεδα. Η επόμενη συνεδρία ορίστηκε για την ερχόμενη εβδομάδα, ωστόσο, πριν από τη δεύτερη συνεδρία, είχε κλειστεί ραντεβού στον οδοντίατρο, για την εξαγωγή του δοντιού που είχε την έντονη αλλοίωση.
Το επόμενο πρωί της εξαγωγής του δοντιού, η ασθενής μας ενημέρωσε ότι σηκώθηκε χωρίς καθόλου πόνο! Όταν το απόγευμα της ίδιας μέρας ήρθε στο ιατρείο για την δεύτερη θεραπεία, ο πόνος είχε και πάλι εμφανιστεί, όμως δεν ήταν ο έντονος πόνος με τον οποίο μας ήρθε. Έγινε σχετικά πιο εύκολα η θεραπεία, συγκρινόμενη με την πρώτη φορά, ενώ έφυγε με ηπιότερο πόνο από αυτόν που ήρθε.
Στην τρίτη θεραπεία, η ασθενής μας ανέφερε αισθητή βελτίωση, και ότι ο πόνος είναι γενικά σε χαμηλά επίπεδα, ελευθερώθηκαν οι στροφικές κινήσεις, και υπάρχουν διαστήματα που περπατάει χωρίς καθόλου πόνο. Σε γενικές γραμμές, ο πόνος έχει σταθεροποιηθεί σε χαμηλότερη ένταση, ενώ ανέφερε ότι έχει μειωθεί το stress, λέγοντας μας “νομίζω ότι είμαι σε καλό δρόμο”.
Στην τέταρτη θεραπεία, μπήκε στο ιατρείο λέγοντας μας “είμαι καλά”! Ο πόνος της είχε μειωθεί ακόμα περισσότερο, ενώ τις 4-5 μέρες μετά την τρίτη συνεδρία, ο πόνος δεν υπήρχε. Επανεμφανίστηκε τις δύο τελευταίες μέρες όμως σε πολύ χαμηλά επίπεδα και μειωμένη διάρκεια.
Στην πέμπτη θεραπεία, η ασθενής ανέφερε χαρακτηριστικά, “επέστρεψα στην καθημερινότητα μου, άρχισα να οδηγώ”! Η βελτίωση της είχε σταθεροποιηθεί.
Συνολικά κάναμε 8 θεραπείες, η ασθενής είχε περαιτέρω βελτίωση, όχι μόνο σωματικά αλλά και ψυχολογικά, η οποία σταθεροποιήθηκε και επέστρεψε πλήρως στην καθημερινότητα της.
3. Χρόνιος πόνος στο γόνατο
Γυναίκα ηλικίας 58 ετών, ήρθε σε μας για πόνο στο δεξί γόνατο από εξαμήνου. Επισκέφτηκε ορθοπεδικό, ο οποίος, μετά από κλινική εξέταση της ανέφερε ότι πιθανότατα υπάρχει κάποια βλάβη στον έσω μηνίσκο, οπότε την παρέπεμψε για μαγνητική τομογραφία, η οποία το επιβεβαίωσε. Της συστήθηκε αγωγή με αντιφλεγμονώδη και αναλγητικά, παγοθεραπεία, μπάνιο στη θάλασσα (ήταν καλοκαίρι), καθώς και ισομετρικές ασκήσεις ενδυνάμωσης του τετρακέφαλου, δικεφάλου προσαγωγών και απαγωγών μυών του ποδιού, και επανεκτίμηση μετά από ένα μήνα. Επίσης αποφυγή οδήγησης και σκαλοπατιών. Η ασθενής είχε βελτίωση, όμως μετά από δύο μήνες, άρχισε πάλι να πονάει και να εγκαταλείπει σιγά-σιγά της δραστηριότητες της, οπότε, επισκέφθηκε και πάλι τον ορθοπεδικό της, ο οποίος της συνέστησε αρθροσκόπηση γόνατος. Η ασθενής αρνήθηκε να χειρουργηθεί εκείνη τη χρονική στιγμή, και ήρθε στο ιατρείο μας (ήξερε για μας από προηγούμενη ασθενή μας με την οποία ήταν φίλη).
Ερχόμενη στην πρώτη επίσκεψη, μας ανέφερε ότι ο πόνος της ήταν τέτοιος, που την εμπόδιζε, καταρχάς, να περπατήσει, να φορέσει λίγο ψηλά παπούτσια, να ανέβει λίγα σκαλάκια, να καθίσει σε σχετικά χαμηλό καναπέ, γιατί πονούσε στο σήκωμα από αυτόν, και γενικά είχε αρχίσει να περιορίζεται κινητικά, σε σημαντικό βαθμό. Επίσης σταμάτησε και το γυμναστήριο. Αντιφλεγμονώδη δεν ήθελε (και δεν έπρεπε) άλλο να πάρει, δεδομένου ότι είχε κάνει πρόσφατα, λόγω κολπικής μαρμαρυγής, ablation, και ήταν στη φάση που λάμβανε αντιπηκτικά φάρμακα ( apixaban- Eliquis).
Κατά την ψηλάφηση, διαπιστώθηκαν στοιχεία φλεγμονής, δηλαδή, το γόνατο ήταν ζεστό, και οιδηματώδες σε σχέση με το υγειές, ενώ ήταν επώδυνο στις κινήσεις κατά την κλινική εξέταση.
Αρχίσαμε θεραπείες με επιφανειακό βελονισμό (οι βελόνες τοποθετούνταν επιφανειακά λόγω του αντιπηκτικού φαρμάκου που λάμβανε, προς αποφυγή αιματώματος), και Ωτοθεραπεία- Ωτική νευροτροποίηση (αποφύγαμε τον ηλεκτροβελονισμό, λόγω της καρδιακής αρρυθμίας), ενώ τοποθετήθηκαν και ημιμόνιμες βελόνες στο πτερύγιο του αυτιού, τις οποίες αλλάζαμε κάθε δύο εβδομάδες. Ταυτόχρονα, δόθηκαν οδηγίες στην ασθενή, για εφαρμογή πάγου σε καθημερινή βάση, ισομετρικές ασκήσεις ενδυνάμωσης του ποδιού, καθώς και αποφυγή οδήγησης και σκαλοπατιών.
Ήδη από τη δεύτερη συνεδρία, η ασθενής ανέφερε αισθητή βελτίωση, ενώ όσο προχωρούσαν οι θεραπείες, η μείωση του πόνου ήταν όλο και μεγαλύτερη. Επίσης, το γόνατο κλινικά, ήταν ολοένα και καλύτερο δεδομένου ότι υποχωρούσαν τα στοιχεία της φλεγμονής (πόνος, αυξημένη θερμοκρασία, οίδημα). Συνολικά κάναμε 10 συνεδρίες, δύο φορές την εβδομάδα, ο πόνος μηδενίστηκε καθώς και η φλεγμονή, και η ασθενή επέστρεψε πλήρως στις δραστηριότητες της. Άρχισε και πάλι το γυμναστήριο με προσεκτική και εστιασμένη γυμναστική στην ενδυνάμωση του ποδιού. Η ασθενής ήταν απόλυτα ευχαριστημένη που έπαψε να πονάει, και που απέφυγε το χειρουργείο.
4. Πόνος στον ώμο από εξαμήνου
Άνδρας 53 ετών ήρθε στο ιατρείο μας, λόγω πόνου στον αριστερό ώμο, τους τελευταίους έξι μήνες. Το τελευταίο δίμηνο, επιδεινώθηκε λόγω αύξησης των ωρών εργασίας του. Είναι υπάλληλος σε εταιρία και η δουλειά του είναι πολύωρη καθιστική, με χειρισμό ηλεκτρονικού υπολογιστή (ο ασθενής χειρίζεται το ποντίκι του υπολογιστή εδώ και χρόνια, με το αριστερό του χέρι), οπότε όπως μας είπε, πάντα είχε ενόχληση, μέχρι και ήπιο πόνο, αλλά με τη χρήση παυσίπονων και αντιφλεγμονωδών, βελτιωνόταν και μπορούσε να συνεχίσει την εργασία του.
Ο πόνος, όπως μας ανέφερε, ήταν αρκετά έντονος, και την τελευταία εβδομάδα τον ξυπνούσε και τη νύχτα, ενώ η από του στόματος λήψη φαρμάκων (απλά αναλγητικά και αντιφλεγμονώδη), δεν είχε αποτέλεσμα. Πονούσε, (όπως μας έδειξε με το άλλο του χέρι ο ίδιος), σε όλη την περιοχή της άρθρωσης του ώμου, αλλά και στην περιοχή του τραπεζοειδούς, την κάτω περιοχή του αυχένα, καθώς και στον δελτοειδή.
Από την κλινική εξέταση, ο ασθενής δεν είχε καθόλου μουδιάσματα, η μυϊκή του δύναμη ήταν φυσιολογική, ενώ μπορούσε να εκτελέσει όλες τις κινήσεις του ώμου σε όλο το εύρος τους. Στην ψηλάφηση, διαπιστώθηκαν αρκετά σημεία μυϊκού σπασμού (σημεία πυροδότησης, triggers points), στον τραπεζοειδή, τον ανελκτήρα της ωμοπλάτης, τον ρομβοειδή, καθώς και τον δελτοειδή, ενώ ήταν επώδυνη ολόκληρη η περιοχή του ώμου.
Έγινε διήθηση με τοπικό αναισθητικό του υπερπλάτιου νεύρου, καθώς και όλων των σημείων πυροδότησης, και ορίσαμε τη δεύτερη συνεδρία μας. Δόθηκαν οδηγίες στον ασθενή για διατάσεις των μυών και άσκηση, καθώς και αλλαγή του τρόπου χειρισμού του υπολογιστή (με το δεξί χέρι). Ο ασθενής έφυγε αρκετά ανακουφισμένος ήδη από την πρώτη συνεδρία.
Στη δεύτερη συνάντηση, μας ανέφερε “έχω 50% βελτίωση, νιώθω αρκετά ανακουφισμένος”. Έγινε επανάληψη της θεραπείας (στην ψηλάφηση, ο ασθενής πονούσε αρκετά λιγότερο σε σχέση με την πρώτη φορά).
Στην τρίτη θεραπεία, ανέφερε περαιτέρω βελτίωση, ενώ σταμάτησε να ξυπνάει τη νύχτα από τον πόνο. Συνολικά κάναμε τέσσερις θεραπείες, και ο ασθενής αποκαταστάθηκε πλήρως. Σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχαμε μαζί του, τρεις και έξι μήνες μετά την τελευταία συνεδρία, ο ασθενής μας είπε ότι εξακολουθεί να είναι καλά χωρίς πόνο.