Ο οξύς πόνος είναι πρόσφατης έναρξης και περιορισμένης πιθανόν διάρκειας και συνήθως έχει αναγνωρίσιμη αιτία π.χ. μία κάκωση ή κάποιο νόσημα. Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι ο μετεγχειρητικός πόνος ο οποίος έχει σαν αιτία την κάκωση των ιστών από τους χειρουργικούς χειρισμούς , και διάρκεια που εξαρτάται από το χρόνο επούλωσης του χειρουργικού τραύματος.
Θεωρείται «φυσιολογικός» πόνος γιατί λειτουργεί σαν προστατευτικός και αμυντικός μηχανισμός που εκλύεται μετά από ένα επώδυνο ερέθισμα ή έναν βλαπτικό παράγοντα με αποτέλεσμα να απομακρύνει τον άνθρωπο από αυτά διασφαλίζοντας τον.
Σπάνια μπορεί να μεταπέσει σε χρόνιο.